Μπολόνια: Ο «βασιλιάς» της Mozzarella, και οι εφτά «μάγοι»

 Χρειάστηκαν δέκα χρόνια, και 300εκ. ευρώ επενδύσεων για να χτιστεί μία ομάδα ικανή να παλέψει για, μία από τις τέσσερεις θέσεις που οδηγούν στο επόμενο Champions League. Θέσεις, που μπορεί να γίνουν και πέντε εάν η Ιταλία κατακτήσει την πρωτιά στο γενικό ranking της Uefa.

 Τώρα, εάν θα καταφέρουν οι Rossoblu’ να προλάβουν ή όχι το τρένο της σημαντικότερης ευρωπαϊκής διοργάνωσης είναι ακόμη νωρίς να προβλεφθεί. Το βέβαιο είναι, ότι την περίοδο 2013-’14, όταν ο Ιταλό-Καναδός επιχειρηματίας Τζόι Σαπούτο αναλάμβανε τη Μπολόνια στη Serie B υποσχόταν στους φιλάθλους την Ευρώπη, σε βάθος χρόνου μίας 10ετίας. Και μέχρι στιγμής, το τηρεί.

 Για ν’ ασχοληθούμε με την ομάδα έκπληξη του φετινού Campionato, πάνω στην οποία έχουν πέσει σαν τα κοράκια οι μεγαλύτεροι ευρωπαϊκοί σύλλογοι προσφέροντας γη και ύδωρ για να «αρπάξουν», πακέτο τον προπονητή Τιάγκο Μότα και τα αστέρια του, Ζίρκζε, Φέργκιουσον, Καλαφιόρι περιμέναμε, επίτηδες, τα δύο τελευταία crash- tests με την Αταλάντα και την Ίντερ. Στο Μπέργκαμο θριάμβευσε, στη Μπολόνια όμως, με αντίπαλο την περυσινή φιναλίστ του Champions League και μέλλουσα πρωταθλήτρια Ιταλίας, απέτυχε.

 Δεν εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι οι Nerazzurri έκαναν οικονομία δυνάμεων ενόψει του κρίσιμου επαναληπτικού με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Έπαιξε φοβισμένα, δεν τους πίεσε όσο θα έπρεπε και ηττήθηκε, απόλυτα δίκαια 0-1 χάνοντας παράλληλα και τη δυνατότητα να ισοφαρίσει τις 7 συνεχόμενες νίκες στο πρωτάθλημα που είχε πετύχει το μακρινό 1967-’68. Τρία μόλις χρόνια μετά το ρεκόρ της, των 10 συνεχόμενων νικών όταν κατέκτησε το 7^ο και έως σήμερα, τελευταίο της Scudetto. Η Μπολόνια, λοιπόν έχασε μία μάχη, όχι όμως ακόμη τον πόλεμο: για την αυλαία του Campionato απομένουν δέκα ολόκληρες αγωνιστικές, οι διαθέσιμοι βαθμοί είναι 30 πράγμα που σημαίνει πως όλα μπορούν να συμβούν.

 

 Ανεξάρτητα απ’ αυτό, εάν η πόλη και η ποδοσφαιρική ομάδα βρέθηκαν ξαφνικά στα στόματα όλων, εντός και εκτός Ιταλίας, για εντελώς διαφορετικούς λόγους από τα συνήθη Mortadella ή τα Spaghetti alla Bolognese, δεν οφείλεται σ’ έναν και μόνο άνθρωπο, αλλά στον συνδυασμό έξυπνου προγραμματισμού και σωστών επιλογών. Είναι δεδομένο ότι τα χρήματα βοηθούν: ή ότι χωρίς τα 300εκ. ευρώ που ξόδεψε μέχρι σήμερα ο Σαπούτο, από τα οποία τα μισά για να ξεχρεώσει αμαρτίες και λάθη προηγούμενων διοικήσεων, πιθανότατα η ομάδα θα είχε χρεοκοπήσει. Όπως της συνέβη άλλη μία φορά στη δεκαετία του ’80 ή όπως συνέβη αργότερα και στις Φιορεντίνα ή Νάπολι. Δεν αρκεί όμως να έχεις μόνο χρήματα: και τα παραδείγματα της Παρί Σεν Ζερμέν ή της Νιουκάσλ το επιβεβαιώνουν πλήρως.

 Χρειάζονται υπομονή, να βρεις τους σωστούς ανθρώπους και να τους τοποθετήσεις στις κατάλληλες θέσεις. Ένας απ’ αυτούς είναι ο γενικός διευθυντής, Τζοβάννι Σαρτόρι, που πριν τη Μπολόνια είχε στείλει στα προκριματικά του Champions League την Κιέβο Βερόνα και μετά, για τρεις συνεχόμενες χρονιές την Αταλάντα στη φάση των ομίλων. Ένας δεύτερος ο Τιάγκο Μότα. Όλα τα υπόλοιπα, μεταξύ των οποίων και οι παίκτες, έρχονται πολύ αργότερα.

 Ο Σαρτόρι, όπως και κάθε γενικός διευθυντής ομάδας στην Ιταλία δεν έχει απλά την ευθύνη των μεταγραφών, αλλά τον ακόμη περισσότερο δύσκολο ρόλο της ανίχνευσης φθηνών ταλέντων, τους οποίους ύστερα θα αποφέρουν στα ταμεία τριπλάσιο ή και επταπλάσιο κέρδος. Όπως είχε γίνει με τον Κέσι, που αποκτήθηκε 1εκ. και μετά μοσχοπουλήθηκε σε Μίλαν και Μπαρτσελόνα ή τον Δανό Χόιλουντ, που αποκτήθηκε από την Αταλάντα 7εκ. ευρώ και πουλήθηκε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 90.

 Εκείνος βρήκε από δω και από και, σχεδόν τσάμπα τους διαφόρους, Ζίρκζε, Καλαφιόρι, Φέργκιουσον, Ν’ Ντόι, Λουκουμί, τους έθεσε στη διάθεση του προπονητή και από κει και πέρα, χάρη στην ικανότητα του Μότα οι συγκεκριμένοι παίκτες τετραπλασίασαν την αξία τους. Τους Καλαφιόρι και Φέργκιουσον τους θέλει η Γιουβέντους, «πακέτο» με τον Τιάγκο Μότα, τον Λουκουμί η Μίλαν, τον Ν’ Ντόι Ίντερ και Νάπολι, τον Ζίρκζε… Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Άρσεναλ, Τσέλσι, Μίλαν και Νάπολι. Ωστόσο, η περίπτωση του 20χρονου ταλαντούχου Ολλανδού, που μόλις κλήθηκε από τον Ρόναλντ Κούμαν στην εθνική του, είναι πολύπλοκη και διαφέρει από τους υπόλοιπους.

 

 Ο ποδοσφαιριστής ανήκει στη Μπάγερν Μονάχου, που τον «δάνεισε» στη Μπολόνια με 8εκ. ευρώ. Όμως, οι δύο ομάδες έχουν υπογράψει την εξής συμφωνία: εάν θελήσει ο παίκτης να φύγει, τότε η Μπάγερν είναι υποχρεωμένη να τον ξαναπάρει δίνοντας στη Μπολόνια 40εκ. ευρώ. Εάν όμως θελήσει να μείνει, τότε η Μπολόνια έχει δικαίωμα να τον πουλήσει όσο θέλει δίνοντας ωστόσο στους Γερμανούς το 50% της όποιας τιμής παραχωρηθεί.

 Γενική αίσθηση είναι πως, εάν η ομάδα καταφέρει να προκριθεί στο επόμενο Champions League δύσκολα να φύγει κανείς, ακόμη και ο Μότα τον οποίο, δεν φλερτάρει μόνο η Γιουβέντους, αλλά και οι Μίλαν, Ρόμα, Νάπολι, Παρί Σεν Ζερμέν, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

 Κάτι θα σκαρφιστεί πάλι ο «πανούργος» Σαπούτο για να κρατήσει άθικτη τη συλλογή των «μαργαριταριών» του. Εδώ η οικογένειά του, όλοι τους μετανάστες από τη Σικελία, έμαθε από το ’54 τον Καναδά να τρώει Mozzarella και η ίδια η Saputo Inc. βρίσκεται χρόνια στην κορυφή του Forbes ως μία από τις πλέον κερδοφόρες εταιρίες του κόσμου με προσωπική περιουσία 5δις δολάρια.

 Τα 300εκ. που ξόδεψε σε δέκα χρόνια, για τον Τζόι (συντόμευση και αγγλοποιημένη μετάφραση του Τζουζέππε), δεν είναι, σχεδόν τίποτα. Έχει ήδη υποσχεθεί άλλα 50, σε παίκτες, επιτελείο και γενικά εργαζομένους στην περίπτωση τερματισμού στην πρώτη 4άδα ή 5άδα. Χρήματα υπάρχουν, αλλά το θέμα είναι να τα ξοδέψεις σωστά και μεθοδικά. Το σημαντικό είναι να τηρείς ό,τι υπόσχεσαι. Και μέχρι στιγμής το πέτυχε και με το παραπάνω.            

Πηγή