“Αυτογκόλ” δύο μεγάλων ελληνικών ομάδων με Τζόλη – Με πόσα ερχόταν Ελλάδα!

Θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι ο Tόνι Βιλένα, που έχει ξεμείνει στον Παναθηναϊκό, αποκαλύπτει σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου; Αν από κοντά βάλουμε και την περίπτωση του Χρήστου Τζόλη, ναι μια χαρά μπορεί.

Και εξηγούμαστε: Το καλοκαίρι τού 2023, πέρσι δηλαδή, οι Πράσινοι είχαν δώσει 3 εκατ. ευρώ για να αποκτήσουν από την Εσπανιόλ τον διεθνή Ολλανδό άσο, με τη σταθερά πτωτική πορεία στην καριέρα του. Έκανε ένα εξαιρετικό ξεπέταγμα στην Ολλανδία με τη φανέλα της Φέγενορντ, πήγε το  καλοκαίρι τού 2019 στην Κράσνονταρ με εμβληματική πώληση 9 εκατ. ευρώ και έκτοτε χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία έπαιξε σε Εσπανιολ και Σαλερνιτάνα. Τυπικά, δηλαδή, ως 23χρονος-24χρονος έπαιζε μπάλα σε ομάδα/πρωτάθλημα που κάνει πωλήσεις ακριβώς επειδή βάζει νεαρούς (και σαφώς αξιόλογους) παίκτες να παίζουν 90λεπτα, αλλά από ο,τι φάνηκε δεν ήταν και κάποια σπουδαία περίπτωση ποδοσφαιριστή.

Πώς ταιριάζει αυτό που λέμε για τον Βιλένα (δεν ειναι προσωποκεντρικό το θέμα ή δεν αφορά αποκλειστικά τον Παναθηναϊκό!) με τον Χρήστο Τζόλη; Γιατί μια ομάδα από το Βέλγιο, που έχει παρόμοιο πρωτάθλημα με της Ολλανδίας και παραδοσιακά κάνουν μεγάλες πωλήσεις στα Big 5 ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, έδωσε 6,5 εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσει το περασμένο καλοκαίρι, να του δώσει χρόνο στην 11αδα της και, αν όλα πάνε καλά σε μια-δύο σεζόν θα φύγει με πολλά λεφτά για μεγάλο πρωτάθλημα.

Τυπικά, δηλαδή, ο,τι είχε γίνει και με τον Βιλένα, άσχετα αν ο Ολλανδός άσος δεν κατάφερε ποτέ να κάνει την υπέρβαση στη συνέχεια σην καριέρα του, αλλά μάλλον έχει πάρει πτωτική πορεία. Αλλά το ζήτημα είναι το πρότζεκτ: Ταλαντούχοι νεαροί που βρίσκουν χώρο στην 11άδα ομάδας, κάνουν γεμάτες σεζόν και έπειτα μοσχοπουλιούνται. Κάτι που είχε αρχίσει ο Ολυμπιακός πριν από κάμποσα χρόνια (με Μαζουακού, Ρέτσο, Σάμαρη και άλλους) αλλά κάπου λίγο το έχασε μετά.

Όταν το περασμένο καλοκαίρι υπήρχε υπόνοια επιστροφής τού Τζόλη σε ΠΑΟΚ ή Ολυμπιακό, το ρεπορτάζ χαμήλωσε τις προσδοκίες γιατί ήταν πολλά τα 6+ εκατ. ευρώ που χρειαζόντουσαν για τη μεταγραφή του. Η Μπριζ όμως τα έσωσε και, τώρα, αποθεώνει η μισή Ευρώπη τον Έλληνα άσο. Αν είναι υγιής και χωρίς τραυματισμούς και συνεχίσει όπως παίζει μέχρι τώρα στο Βέλγιο, το καλοκαίρι του 2025 ή εκείνο το 2026 θα φύγει με 15+ εκατ. ευρώ μεταγραφή.

Αλλά στις ελληνικές ομάδες φάνηκαν πολλά τα 6 εκατ. ευρώ για 22χρονο εξτρέμ και όχι τα 3 εκατ. ευρώ για 28 χαφ με πτωτική πορεία στην καριέρα του, που βγήκαν από το ίδιο ποδοσφαιρικό εργαστήρι – Εδώ είναι το πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου! Αυτή η διαφορά στην αντίληψη, αυτό το έλλειμμα εμπιστοσύνης στα νέα παιδιά. Αλλά όχι σε παίκτες που φαίνεται ότι δεν έχουν να δώσουν άλλο.

Κι έπειτα ορισμένοι έπαθαν πλάκα όταν έπαιξε μπάλα η Μπριζ με τον ΠΑΟΚ πέρσι – Οι Βέγλοι είχαν νεαρούς, εξελίξιμους, με καλή τακτική παιδεία και ο Δικέφαλος πάλευε με τον 36χρονο Τάισον (που είναι παικταράς, με τρομερή ποιότητα και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς) να πάρουν την πρόκριση. Ο Τζόλης με τέτοιο potential είναι ακριβός στα 6 εκατ. ευρώ, ο Βιλένα στα 3 εκατ. με κακές σεζόν μετά τη μεγάλη πώληση ήρθε για 11αδάτος και τώρα δεν βρίσκουν τρόπο να τον ξεφορτωθούν.

Χρειάζεται άλλη αντίληψη και σχεδιασμός γύρω από το ελληνικό ποδόσφαιρο αν θέλουμε να αλλάξει επίπεδο. Κι αυτό αφορά όλες τις ομάδες. Κανένας στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο δεν ασχολήθηκε αν πήρε ή όχι το πρωτάθλημα πέρσι ο Παναθηναϊκός για να σκάσουν 30+ εκατ. ευρώ προτάσεις για τον Φώτη Ιωαννίδη. Ούτε και θα έρθουν πολύ υψηλότερες αν το καλοκαίρι του 2025 είναι οι Πράσινοι πρωταθλητές – Αντίθετα, θα έρθουν επειδή συνεχίζει να είναι βασικός και, φυσικά, αν έχει μια ακόμα παρόμοια χρονιά στο σκοράρισμα.