“Πελαγωμένη η ΑΕΚ – Δεν το περίμενε ο Άμραμπατ – Άγνωστο με Κοϊτά…”

Ο δρόμος του προπονητή είναι πάντοτε μοναχικός, όσο κι αν περιστοιχίζεται από δεκάδες υπάρξεις. Είναι αυτός που θα προπονήσει, θα επιλέξει τα πρόσωπα, θα χαράξει τις κατευθυντήριες γραμμές, θα μελετήσει για την αγωνιστική στρατηγική. Είναι ένας ρόλος μοναχικός επειδή πάντοτε ο ένας θα κρίνει με τις αποφάσεις του την τύχη των πολλών. Και παραπονούμενοι θα υπάρχουν πάντα, είτε οι ποδοσφαιριστές είναι 20, είτε 25, είτε 30 σε ένα ρόστερ. Ο Ματίας Αλμέιδα επιλέγει το δικό του μονοπάτι. Έχει εξηγήσει πολλές φορές το πώς λειτουργεί ως άνθρωπος και προπονητής, έχει κάνει αναλύσεις επί αναλύσεων για τη σημασία του γκρουπ σύμφωνα με τη δική του προσέγγιση. Δικαιούται λοιπόν να τονίζει ότι έχει ένα πρόσωπο, ότι κάνει αυτό που θεωρεί ότι τον οδηγεί στις πιο αμερόληπτες αποφάσεις. Καμία αντίρρηση. Μα και πάλι θα υπάρχουν εκείνοι που θα αισθάνονται ριγμένοι.

Διαβάστε περισσότερα στο enwsi.gr