The Analyst: Ζοφερή περίοδος για Γιουνάιτεντ! Το δράμα του Αμορίμ

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν είναι σε καλό σημείο. Η βαθμολογία της Πρέμιερ Λιγκ, που τη δείχνει να έπεσε στη 15η θέση, καθώς και τα στατιστικά πίσω από αυτή, μιλά από μόνη της.

Μετά την ήττα με 1-0 από την Τότεναμ το απόγευμα της Κυριακής, η Γιουνάιτεντ βρίσκεται στην τελευταία εξάδα, κοιτάζοντας τη χειρότερη σεζόν της τελευταίας γενιάς και στην αδιανόητη διαπίστωση, ότι σε 25 αγώνες το 2024-25 υπάρχει έστω και η παραμικρή πιθανότητα υποβιβασμού. Ποτέ δεν έχουν τερματίσει χαμηλότερα από την όγδοη θέση στην εποχή της Premier League και, προς το παρόν, ο υπερυπολογιστής Opta τους δίνει μόλις 9,0% πιθανότητες να τερματίσουν στο πρώτο ημίχρονο.

Είναι μια ζοφερή περίοδος στην ιστορία του συλλόγου. Έχουν χάσει 12 παιχνίδια πρωταθλήματος τη φετινή σεζόν, το χειρότερο ρεκόρ τους μετά από 25 αγώνες πρωταθλήματος από το 1973-74 – την τελευταία φορά που υποβιβάστηκαν.

Και δεν είναι ότι οι παραστάσεις άξιζαν πολύ καλύτερα. Σύμφωνα με το μοντέλο αναμενόμενων πόντων της Opta , το οποίο χρησιμοποιεί δεδομένα αναμενόμενων στόχων για να μετρήσει την ποιότητα των επιδόσεων των ομάδων με βάση τις ευκαιρίες που δημιουργούν, η Γιουνάιτεντ αξίζει να είναι 14η, μόλις μία θέση υψηλότερα από ό,τι στην πραγματικότητα.

Απέχει πολύ από την ακριβή επιστήμη και δεν μπορεί ποτέ να χρησιμοποιηθεί ως οριστική απόδειξη του πόσο καλά ή άσχημα παίζει μια ομάδα, αλλά κατά τη διάρκεια μιας σεζόν, είναι ένας καλός δείκτης για το πόσο ακριβή αντικατοπτρίζεται η θέση μιας ομάδας στο πρωτάθλημα από τις επιδόσεις της. Το γεγονός ότι η Γιουνάιτεντ είναι 15η αλλά θα έπρεπε να είναι 14η σύμφωνα με το μοντέλο xPts υποδηλώνει, ότι ο πίνακας δεν αντικατοπτρίζει άδικα το πώς έπαιξε.

Όπως συμβαίνει με κάθε σύλλογο σε κρίση, το παιχνίδι ευθυνών είναι σε πλήρη εξέλιξη. Όπως έχουν τα πράγματα, ο προπονητής Ρούμπεν Αμορίμ παραμένει σε μεγάλο βαθμό απαλλαγμένος από αυτή την εστίαση, επειδή εντάχθηκε σε έναν σύλλογο που είχε προβλήματα στο γήπεδο για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Αλλά ακόμα και με τα πρότυπα μιας άρρωστης κατάστασης που έχει δει τη Γιουνάιτεντ να τερματίζει εκτός θέσεων στο Champions League σε έξι από τις τελευταίες 10 σεζόν και να καταστρέφει συνεχώς τους προπονητές ενώ πλήττει τη φήμη τους, αυτή η σεζόν είναι ρεκόρ. Στα βάθη της βασιλείας του Ραλφ Ράνγκνικ, όταν η διάθεση στον σύλλογο ήταν τόσο άσχημη όσο τίποτα άλλο στην πρόσφατη μνήμη, η Γιουνάιτεντ εξακολουθούσε να μπαίνει στην έκτη θέση για την οποία θα σκότωνε αυτή τη στιγμή.

Ωστόσο, ο Αμορίμ δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Υπήρξαν μερικές αμφισβητήσιμες αποφάσεις από τότε που μετακόμισε στην Αγγλία. Λέγοντας σε μια συνέντευξη Τύπου μετά από μια καταστροφική ήττα είμαστε η χειρότερη ομάδα ίσως στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα τραβούσε πάντα την περιττή προσοχή, και ενώ ήταν κατανοητό ότι έριξε στην άκρη τον Μάρκους Ράσφορντ και τον έδωσε δανεικό στην Άστον Βίλα, θα υπάρχουν εκείνοι που αναρωτιούνται αν αυτή ήταν η πιο σοφή κίνηση για τα επίμονα προβλήματα της Γιουνάιτεντ.

Κανένας από τους τρεις πρώτους που έπαιξαν στην Τότεναμ – Ράσμους Χόιλουντ, Τζόσουα Ζίρκσι και Αλεχάντρο Γκαρνάτσο – δεν έχει σκοράρει στο πρωτάθλημα από την ήττα από τη Νότιγχαμ Φόρεστ στις 7 Δεκεμβρίου. Ο Γκαρνάτσο, που έχασε την καλύτερη ευκαιρία της Γιουνάιτεντ στους Σπερς, έχει το χειρότερο ποσοστό από τις μεγάλες πιθανότητες οποιουδήποτε παίκτη να είχε 10+ τέτοιες ευκαιρίες στην Πρέμιερ Λιγκ αυτή τη σεζόν, έχοντας σκοράρει σε μόλις δύο από τις 14 προσπάθειές του (14,3%). Ο Ράσφορντ, εν τω μεταξύ, που έπαιξε για τελευταία φορά για τη Γιουνάιτεντ σε εκείνη την ήττα της Φόρεστ, έχει περισσότερα γκολ πρωταθλήματος για τη Γιουνάιτεντ αυτή τη σεζόν (τέσσερα) από οποιονδήποτε από αυτούς τους τρεις που έπαιξαν την Κυριακή.

Ο Ράσφορντ αναμφισβήτητα είχε ήδη περισσότερες από αρκετές ευκαιρίες στο Ολντ Τράφορντ και ο Αμορίμ είχε πολλούς λόγους για να κάνει μια τόσο μεγάλη κίνηση. Αλλά έπρεπε να δημιουργήσει αντίκτυπο στους οπαδούς της Γιουνάιτεντ όταν τον έβλεπαν να δείχνει οξυδερκής και να ενεργεί αποφασιστικά στις πρώτες μέρες του με τη φανέλα της Άστον Βίλα.

Παρ όλα αυτά, ο Αμορίμ δεν έχει βρεθεί στο κλαμπ για αρκετό καιρό για να τον κρίνει πολύ σκληρά. Πρώτον, τα προβλήματά τους στην επίθεση προηγούνται της άφιξής του. Η Γιουνάιτεντ έχει σκοράρει μόλις 28 γκολ σε 25 παιχνίδια της Πρέμιερ Λιγκ αυτή τη σεζόν (1,12 γκολ ανά παιχνίδι), αλλά είχε ρεκόρ 12 στα 11 (1,09 ανά παιχνίδι) προτού ενταχθεί.

Κατά τη διάρκεια αυτής της σεζόν, το xG τους βρίσκεται σε χειρότερο βαθμό από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στην Πρέμιερ Λιγκ (-8,8, χωρίς αυτογκόλ), έχοντας δημιουργήσει ευκαιρίες αξίας 35,8 xG. Υπάρχουν βαθύτερα προβλήματα στο παιχνίδι από οποιαδήποτε βραχυπρόθεσμα ζητήματα που γίνονται αισθητά με τη διαχείριση ή την τακτική του ανθρώπου (σ.σ. Αμορίμ).

Στους Spurs την Κυριακή, έπρεπε να αντιμετωπίσει μια κρίση τραυματισμού και ασθένειας που άφησε διαθέσιμους 12 παίκτες της πρώτης ομάδας και λίγο χρόνο για να προετοιμαστεί για το παιχνίδι με μια βασική ενδεκάδα που δεν είχε σχεδόν καμία επιλογή από το να επιλέξει.

Ο πάγκος της Γιουνάιτεντ περιείχε ένα ρεκόρ οκτώ εφήβων στην Πρέμιερ Λιγκ, και παρόλο που είναι αναμφίβολα ταλαντούχοι νέοι, δεν ήταν σαν να υπήρχαν παίκτες όπως ο Κόμπι Μάινο και ο Λένι Γιόρο . Κανένας από τους οκτώ έφηβους στον πάγκο των Σπερς δεν είχε κάνει ποτέ εμφάνιση στη Γιουνάιτεντ. Ο μόνος από αυτούς που είχε παίξει ποτέ ποδόσφαιρο σε ανώτερο επίπεδο – ο Άιντεν Χέβεν – είχε παίξει μόλις 10 λεπτά σε μια ισοπαλία του League Cup εναντίον της Πρέστον για την πρώην ομάδα της Άρσεναλ.

Ο μέσος όρος ηλικίας του πάγκου της Γιουνάιτεντ ήταν μόλις 19 χρόνια και 336 ημέρες, καθιστώντας την τον ένατο νεότερο πάγκο που έχει καταγραφεί (από το 2006-07) στην Πρέμιερ Λιγκ και τον δεύτερο νεότερο από την αύξηση σε εννέα αναπληρωματικούς πριν από μερικές σεζόν. Και ο μέσος όρος ηλικίας αυτής της ομάδας αυξήθηκε σημαντικά από την παρουσία του 30χρονου Βίκτορ Λίντελοφ.

Η Γιουνάιτεντ είναι γνωστή για την προώθηση νέων παικτών – πάντα περηφανευόταν γι’ αυτό, έχοντας συμπεριλάβει έναν απόφοιτο ακαδημίας σε κάθε αγωνιστική ομάδα από το 1937, μια σειρά που φτάνει τώρα στους 4.298 αγώνες – έτσι οι οπαδοί θέλουν πάντα να δουν έναν νεαρό παίκτη να ρίχνεται στο τέλος. Μπορεί να μην είχαν ποτέ τον Ράσφορντ, αν δεν το έκανε ο Λούις βαν Γκάαλ, για παράδειγμα.

Όμως ο πάγκος ήταν τόσο άπειρος την Κυριακή που δικαιώθηκε η απόφαση του Αμορίμ να μείνει με τους βασικούς παίκτες μέχρι τις καθυστερήσεις του δεύτερου ημιχρόνου. Όταν έκανε μια αλλαγή, ήταν να φέρει τον υψηλής βαθμολογίας Chido Obi-Martin, πρώην επίσης της Άρσεναλ, ο οποίος έγινε ο τρίτος νεότερος παίκτης που ήρθε ποτέ από τον πάγκο της Γιουνάιτεντ σε αγώνα της Πρέμιερ Λιγκ (17 χρόνια 79 ημέρες) μετά τον Άνχελ Γκόμες τον Μάιο του 2017 (16 χρόνια 263 ημέρες) και τον Σόλα Σορέτιρε (17/2/19 ).

Αφού δέχθηκε νωρίς το πρώτο γκολ του Τζέιμς Μάντισον, η Γιουνάιτεντ είχε ευκαιρίες να επιστρέψει στο παιχνίδι. Οι Γκαρνάτσο και Ζίρκζι σπατάλησαν το καλύτερο από αυτά, ενώ ο τερματοφύλακας των Σπερς που επέστρεψε, Γουλιέλμο Βικάριο έκανε μερικές πολύ καλές αποκρούσεις. Ο Αμορίμ αποφάσισε ότι οι ανώτεροι παίκτες στο γήπεδο έδωσαν στην ομάδα του τις καλύτερες ελπίδες για ισοφάριση.

Είναι ο πιο δύσκολος διαγωνισμός στον κόσμο, είπε ο Αμορίμ στο BBC . Προσπαθώ να είμαι προσεκτικός με [αυτούς τους νεαρούς παίκτες]. Ένιωσα ότι η ομάδα πίεζε για το γκολ και ένιωσα ότι δεν θέλω να αλλάξω.

Προσπαθείς να διαβάσεις το παιχνίδι, να καταλάβεις τι βλέπεις στην προπόνηση. Η ομάδα πίεζε για το γκολ και δεν ένιωθα την ανάγκη να αλλάξω.

Η Γιουνάιτεντ δεν είχε παίξει καθόλου άσχημα. Οι Σπερς δημιούργησαν περισσότερα από αυτούς (2,23 xG έως 1,52 xG), αλλά η πρόσφατη φόρμα έχει χάσει την αυτοπεποίθησή τους στους επιθετικούς και ήταν πάντα ένα μεγάλο αίτημα να παίξουν έναν αξιοπρεπή αντίπαλο (με μερικούς βασικούς παίκτες πίσω μετά την κρίση τραυματισμών τους) με τόσο λίγα αποθεματικά. Όπως η Τότεναμ, η πρόκληση του να παίζεις ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο δοκιμάζει αυτή την ομάδα της Γιουνάιτεντ στα όριά της.

Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι ο Αμορίμ θα έπρεπε να είναι λίγο λιγότερο σκληρός με τη δέσμευσή του να παίζει με 3-4-3 (όχι ότι είχε τους παίκτες να κάνουν κάτι διαφορετικό με την Τότεναμ). Άλλοι θα μπορούσαν να πουν το να αφήνεις τον Κασεμίρο εκτεθειμένο στη μεσαία γραμμή με πολύ χώρο για κάλυψη είναι αδικαιολόγητο.

Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ο Αμορίμ αντιμετωπίζει μια πρόκληση μετά την άλλη στη Γιουνάιτεντ από τότε που ήρθε. Δεν ήθελε να μετακομίσει στη μέση της σεζόν, αλλά του είπαν από τη Γιουνάιτεντ, τώρα ή ποτέ και δεν ένιωθε ικανός να τους απορρίψει.

Άρα, η απόφαση του διορισμού του έκανε περισσότερο κακό παρά καλό; Είναι πολύ χειρότερα από ό,τι ήταν υπό τον Έρικ τεν Χαγκ σε όρους πρωταθλήματος, και υπάρχει πιθανότητα ορισμένοι από τους παίκτες να χάσουν την πίστη τους στον προπονητή πριν καν τελειώσει η βασιλεία του. Ίσως είναι πολύ εύκολο να το πούμε, αλλά η Γιουνάιτεντ μπορεί να ήταν καλύτερη, μακροπρόθεσμα, επιτρέποντας στον Αμορίμ αυτό που ήθελε και περιμένοντας μέχρι το τέλος της σεζόν για να αποδώσει.

Έχει πάει σε μια ομάδα με περικοπές εκτός γηπέδου και στη χαμηλότερη πτώση της το γήπεδο εδώ και χρόνια. Τουλάχιστον, του αξίζει λίγη συμπάθεια για την κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί.

ΠΗΓΗ: The Analyst